اتحاد سرخ مایکروسافت و «دل» علیه بیماری ایدز

دل Dell و مایکروسافت در آخر هفته اعلام  کردند که قصد دارند به مشریانشان این امکان را بدهند که با خرید یک سری از محصولات، به بیماران مبتلا به ایدز کمک کنند.

دل محصولاتی را مانند لپ‌تاپ و پی‌سی و پرینتر چندکاره، به رنگ قرمز تولید کرده و آنها را مجهز به ویندوز ویستای Ultimate کرده است، البته ویندوز ویستایی که 6 کاغذ دیواری، 2  محافظ صفحه نمایش و 2 گجت اختصاصی دارد.

- خرید یک لپ‌تاپ XPS M1530 RED یا XPS M1330  RED با قیمت 1149 دلار به بالا، به منزله پرداخت مستقیم 50 دلار به بنیاد جهانی ایدز است. 50 دلار مبلغی است که با آن می‌شود به مدت 4 ماه داروهای ضدویروسی حیاتی را برای بیماران خرید. با خرید یک XPS One هم 80 دلار دیگر نصیب بنیاد جهانی ایدز می‌شود. این مبلغ در مورد خرید یک پرینتر 149 دلاری دل، 5 دلار است.

بیل گیتس، بونو و مایکل دل

محصولات قرمز دل به صورت اختصاصی برای روز ولنتاین طراحی شده‌اند.

تصمیم مشترک مایکروسافت و دل، هم بر فروش ویندوز ویستا و کامپیوترهای دل خواهد افزود و هم کمکی خواهد شد برای بیماران فقیر آفریقایی.

منبع

برنامه‌ای برای معرفی ویدئوهای محبوب معرفی‌شده در سایت دیگ

شبکه تلویزیون اینترنتی Revision3، یک برنامه هفتگی تازه به نام Digg Reel را شروع کرده است. این برنامه ویدئویی هفتگی که چهار‌شنبه هر هفته به روز می‌شود، در طی 10 تا 15 دقیقه، ویدئوهایی داغ سایت لینک‌پراکنی دیگ را معرفی می‌کند و صحنه‌های کوتاهی از هر ویدئو را نشان می‌دهد.

علاوه بر معرفی ویدئو، برنامه Digg Reel بهترین کامنت‌هایی را هم که برای هر ویدئو گذاشته شده است، معرفی می‌کند. این برنامه می‌کوشد که چگونگی و علت محبوب شدن هر یک از این ویدئوها را شرح دهد.

جسیکا کوربین، مجری برنامه‌های فناوری، مجری‌گری Digg Reel را برعهده دارد.

vlcsnap-663016.jpg

در سال 1995، کوین رز، جی آدلسون و دیوید پراگر که احساس می‌کردند در تلویزیون‌های سنتی نمی‌توانند برنامه‌های مورد علاقه خود را پیدا کنند، Revision3 را تأسیس کردند. Revision3 در حال حاضر به وسیله جیم لدربک یکی از پیشگامان تلویزیون‌های اینترنتی رهبری می‌شود.

نخستین قسمت را می‌توانید در اینجا ببینید، یکی از ویدئوهای جالبی که در این برنامه معرفی شده است، ویدئویی با عنوان Sweet child of mine, Indian version است!

مرد گوگلی و بارانی، تقویم و دوربین انسانی!

مرد گوگلی و بارانی، تقویم و دوربین انسانی!، اینها القابی هستند که به بعضی از اشخاص با حافظه شگفت‌انگیز داده است. در مورد بعضی از آنها شاید چیزهایی خوانده باشید، شاید هم نه.

حافظه، چیز عجیبی است، چه کسی بدش می‌آید که یک حافظه قوی داشته باشد و بدون زحمت زیاد محتویات کتاب‌ها را در ذهن داشته باشد؟!

1- مرد گوگلی: تصور کنید که قادر باشید هر چیزی را به یاد بیاورید و مغزتان مانند یک فرهنگ‌نامه نام‌ها، عکس‌ها، تاریخ‌ها و رویدادها عمل کند.

یک مرد ساکن ویسکانسین، به نام برد ویلیامز Brad Williams چنین توانایی حیرت‌انگیزی دارد و این توانایی او را مبدل به نسخه انسانی گوگل کرده است. حافظه این مرد به او امکان می دهد که هر رویداد و هر چیزی را که تجربه کرده است، به خاطر بیاورد.

این مرد 51 ساله به تازگی در برنامه تلویزیونی «صبح به خیر آمریکا» حضور پیدا کرده است و در مورد حافظه‌اش گفته است: «من برای خانواده‌ام، نوعی گوگل هستم.»

goolge man.jpg

به حافظه فراگیر برد ویلیمامز، اصطلاحا هایپرتیمزیا hyperthymesia گفته می‌شود. thymesis در یونانی به معنی به خاطر آوردن و حافظه است و «هایپر» پیشوندی است که معنی بیش می‌دهد، پس هایپرتیمزیا را شاید بتوانیم بیش‌حافظگی و یا چیزی شبیه آن ترجمه کنیم.

این مورد آنقدر جالب بوده است که دانشمندان مرکز مطالعه اعصاب دانشگاه کالیفرنیا، اسکن‌های مغز این مرد را مورد مطالعه قرار داده‌اند.

برادر برد ویلیامز -اریک- قصد دارد یک فیلم مستند با عنوان «فراموش‌نشدنی» در مورد او بسازد. در این فیلم مستند که هنوز تکمیل نشده است، از «برد» و یک فرد دیگر که از جستجوگر گوگل استفاده می‌کند، 20 سؤال پرسیده می‌شود. برد توانست به 18 سؤال از 20 سؤال به درستی جواب بدهد، آن هم 11 دقیقه زودتر از کسی که از جستجوگر گوگل استفاده می‌کرد!

2- تقویم انسانی: مورد دیگر یک خانم 40 ساله با نام مستعار AJ است که دو پژوهشگر مرکز الیزابت پارکر مدت‌ها در موردش تحقق کرده‌اند.

کافی است یک تاریخ به این زن بدهید بدهید تا او بگوید تا در آن تاریخ دقیقا چه کاری می‌کرده است و یا آن تاریخ چه روزی از هفته بوده است و یا چه حادثه مهمی در آن روز به وقوع پیوسته است. همین موضوع سبب شد که دوستانش به او لقب تقویم انسانی بدهند.

بر خلاف افرادی که که برای افزودن بر ظرفیت حافظه خود از ابزارها و تکنیک‌های خاص افزایش حافظه مثل تداعی معانی استفاده می‌کنند، این خانم هیچ استفاده‌ای از این روش‌ها نمی‌کند.

البته حافظه زیاد خانم AJ منحصر به یاد آوردن حوادث و رویدادهای شخصی‌اش است و او در به خاطر سپردن چیزهایی غیرشخصی دشواری دارد.

3- دوربین انسانی: «استفان ویلشیر» یک نمونه از کسانی است که حافظه تصویری دارند. او که مبتلا به اختلالی به نام «درخودماندگی» یا «اوتیسم» است، لقب دوربین انسانی را گرفته است، کافی است او را سوار هلیکوپتر کنید و منظره هوایی یک شهر بزرگ مثل لندن او را به او نشان بدهید، او می‌تواند همه جزئیات شهر را بعد از پرواز، نقاشی کند!

یک فیلم جالب در مورد استفان در یوتیوب وجود دارد، در این فیلم استفان به شهر رم برده می‌شود و بعد از 3 روز گردش هوایی و به خاطر سپردن جزئیات همه اماکن باستانی این شهر، موفق می‌شود، منظره دقیقی و پانورامایی از شهر را روی کاغذ عریضی طراحی کند.

vlcsnap-551211.jpg

«دانشمندهای در خود مانده» به اشخاصی اطلاق می‌شود که مبتلا به اوتیسم یا اختلال در خودماندگی هستند و با وجود اختلال تکامل ذهنی دارند، توانایی‌های فکری غیرعادی از خود نشان می‌دهند، آنها با اینکه ضریب هوشی پایین‌تر از متوسط دارند ولی در یک یا دو زمینه، توانایی‌های شگرفی دارند مثلا حافظه زیادی دارند یا توانایی محاسباتی‌شان زیاد است یا در هنر و موسیقی استعداد زیادی از خود نشان می‌دهند.

4- دیدن رنگ اعداد: «دانیل تمت» Daniel Tammet مورد دیگری از بیماران مبتلا به اوتیسم است که توانایی‌های محاسباتی زیادی دارد. او نخستین فرزند از میان 9 فرزند پدر و مادرش بود که از طبقه متوسط جامعه بودند. وی کتاب خاطراتی دارد که در آن نوشته است در کودکی از بیماری‌های صرع، جابجایی حسی synesthesia و سندرم آسپرژر رنج می‌برده است.

11864188.jpg

به سبب اختلال جابجایی حسی، «تمت» اعداد را درست مثل رنگ‌ها تصور می‌کند. هر یک از اعداد برای او شکل، رنگ و بافت خاصی دارند. او بدون اینکه تلاش محاسباتی خاصی در ذهنش بکند، نتیجه محاسبات را می‌بیند. او حتی می‌تواند احساس کند که یک عدد «اول» است یا «مرکب». او عدد 289 را زشت می‌بیند، 333 را جذاب می‌یابد، عدد پی را زیبا می‌داند و 6 حس خاصی در او برنمی‌انگیزد!

تمت نه تنها تصور خود را اعداد به صورت زبانی بیان می‌کند، بلکه نقاشی‌های آب رنگی از هم از آنها از جمله عدد پی می‌کشد:

pi-landscape.jpg

کانال 5 انگلیس درسال 2000، مستندی در مورد تمت تهیه کرد با عنوان «پسری با ذهن باورنکردنی»، در این مستند می‌بنیم که تمت عدد پی را از بر می‌خواند و در عرض یک هفته زیان ایسلندی را که یادگیری‌اش بسیار دشوار است، فرا می‌گیرد.

در این مستند نشان داده می‌شود که با او با «کیم پیک» همان کسی که فیلم مشهور فیلم بارانی بر اساس زندگی او ساخته شده، است ملاقات می‌کند. در یک صحنه پیک، تمت را در آغوش می‌گیرد و به او می‌گوید: «روزی مثل من بزرگ خواهی شد.»

این فیلم را ببنید: قسمت اول، قسمت دوم، قسمت سوم، قسمت چهارم، قسمت پنجم

تمت می‌تواند عدد پی را تا پبش از 22 هزار عدد اعشار در عرض 5 ساعت از حفظ بخواند و به 11 زبان زنده دنیا صحبت کند.

او در بسیاری از برنامه‌های مشهور تلویزونی مثل «60 دقیقه» و یا Late Show دیوید لترمن حضور پیدا کرده است.

سایت اختصاصی دانیل تمت

5- کیم پیک - مرد بارانی: کیم پیک 56 ساله یکی دیگر از افرادی است که در عین داشتن مشکلات ذهنی و تکاملی، توانایی‌های اعجاب‌برانگیزی دارند. بر اساس شخصیت او کاراکتر «ریموند ببیت» در فیلم مشهور مرد بارانی ساخته شد، فیلمی که برنده 4 اسکار بهترین هنرپیشه نقش اصلی(داستین هافن)، بهترین کارگردانی، بهترین تصویربرداری و بهترین فیلمنامه شد.

hofmann.jpg

کیم پیک در هنگام تولد مبتلا به بیماری به نام ماکروسفالی یا بزرگی مغز بود که به مخچه‌اش صدمه وارد آورد و باعث شده بود جسم پینه‌ای corpus callosum نداشته باشد. طبق مقاله ویکی‌پدیا، بر خلاف عقیده رایج او مبتلا به اوتیسم نیست و نقایص تکاملی دیگر موجب مشکلات و همچنین حافظه باورنکردنی‌اش شده است.

پدرش به یاد می‌آورد که از 15 ماهگی نشانه‌های حافظه زیاد او در او مشاهده شد. او می‌تواند در عرض یک ساعت یک کتاب را تمام کند و 98 درصد محتویاتش را به خاطر بسپارد. مغز او یک کتابخانه بزرگ محسوب می‌شود چرا که حدود 12 هزار کتاب را به حافظه سپرده است و اطلاعات خام زیادی در مورد ادبیات، جغرافیا، اعداد و ورزش به خاطر دارد.

با این همه، او در تست‌های روانشناسی، ضریب هوشی پایین طبیعی دارد، تا 4 سالگی نتوانسته بود راه برود، نمی‌تواند تکمه‌های پیراهنش را ببندد و در دریافتن معنی ضرب‌المثل‌ها و استعارات مشکل دارد.

در سال 1984 یک فیلمنامه‌نویس به نام بری مارو Barry Morrow با پیک، در آرلینگتون تگزاس ملاقات کرد که حاصل این دیدار، فیلم مرد بارانی شد که در سال 1988 به روی پرده سینما آمد.

البته در این فیلم نشان داده می‌شود که داستین هافمن، ایفاگر نقش «ریموند»، مبتلا به بیماری اوتیسم است. داستین هافمن برای بازی در نقش مرد بارانی، با پیک و شمار دیگری از بیماران مبتلا به اوتیسم ملاقات کرد تا بتواند با حالات روحی آنها بهتر آشنا شود و بهتر در قالب نقش فرو برود. جالب است بدانید «بری مارو»، اسکارش را به پیک هدیه کرده است.

کیم پیک از نشان دادن توانی‌هایش به افراد غریبه لذت می‌برد. او دوست دارد یک بازی تقویم با آنها بکند، به این صورت که به آنها نشان بدهد، در کدام روز هفته به دنیا آمده‌اند، یا اینکه در زمانی که به دنیا آمدند، در دنیا چه اخباری مهمی بودند.

در سال 2004، دانشمندان ناسا، آقای پیک را مورد بررسی سی‌تی اسکن و MRI قرار دادند و یک نقشه سه‌بعدی از مغز او تهیه کردند.

در مورد کیم پیک هم فیلم جالبی در یوتیوب وجود دارد: قسمت اول، قسمت دوم، قسمت سوم، قسمت چهارم، قسمت پنجم

رئیس‌جمهور شدن آرش درم‌بخش در فیس‌بوک، حقیقت نداشت!

در دنیای امروز آدم نمی‌تواند به چشمان خود اعتماد کند، یک خبر با داشتن منابع معتبر متعدد، ممکن است نادرست و غیرواقعی باشد.

یکی از خبرهایی که اخیرا در رسانه‌های فرانسه و سپس در وبلاگستان ایران انعکاس زیادی پیدا کرد، خبر رئیس‌جمهور شدن یا پرزیدنت شدن یک فرانسوی ایرانی‌تبار 28 ساله به نام آرش درم‌بخش بود.

 

موضوع از این قرار بود که چند هفته پیش اپلیکیشنی برای فیس بوک ساخته شد که کارش این بود که در هر سه ماه و بر اساس آرای کاربران فیس‌بوک، رئیس‌جمهوری برای فیس‌بوک انتخاب کند.

آرش هم قضیه را جدی گرفت و از دوستانش دعوت کرد که برایش در این انتخابات سرنوشت‌ساز فعالیت کنند و حتی سایت facebook president را هم راه انداخت. او در این سایت از تحمل پیروان مذاهب مختلف و نادانی جنگ‌افروزان می‌گفت و تبلیغ اشاعه فرهنگ فرانسوی در سراسر جهان را می‌کرد.

اپلیکیشنی که شرحش رفت 140 هزار بار نصب شد و آرش 9 هزار رأی به دست آورد و سرانجام نخستین رئیس‌جمهور فیس‌بوک شد.

رسانه‌های فرانسه، این خبر را در سطح گسترده‌ای منتشر کردند، آنها باور کرده بودند که یک مرد فرانسوی موفق شده است که رئیس‌جمهور فیس‌بوک در سراسر جهان شود. بسیاری از کانال‌های تلویزیونی و رسانه‌های معتبری همچون TF1, LePoint, L’express, FranceInter, Le Parisien این خبر را بازتاب دادند.

 

آرش ناگهان ستاره شد و حتی در ویکی‌پدیا مدخلی برایش باز شد. از آرش دعوت می‌شد که درباره اهدافش در دوره ریاست جمهوری حرف بزند و او اتفاقا خیلی خوب از پس این کار برمی‌آمد.

مقامات فیس‌بوک تا مدت‌ها کاری به کار رئیس‌جمهورشان نداشتند تا اینکه آرش در سخنرانی‌ها درباره همکاری با یونسکو و پشتیبانی فیس‌بوک از این برنامه گفت. او در این سخنرانی‌ها می‌گفت که به سبب در ارتباط بودن با صدها میلیون کاربر فیس‌بوک، حتی بیشتر از رئیس‌جمهور فرانسه، قدرت تأثیرگذاری دارد.

هیچ کس به این فکر نبود که چک کند فیس‌بوک چند کاربر دارد و یا صحت خبر را از منابع اطلاعاتی رسمی فیس‌بوک جویا شود.

ولی اوضاع به همین منوال باقی نماند، یگ گروه در فیس‌بوک متوجه حقیقت شدند: آرش تنها منتخب یک اپلکیشن بود که کسری از اعضای فیس‌بوک نصبش کرده بودند، او رئیس جمهور فیک بوک بود و نه فیس‌بوک! بخش فرانسوی سایت ZDnet جعلی بودن خبر را منتشر کرد و به دنبال آن بلاگرها هم متوجه قضیه شدند.

خیلی از روزنامه‌نگارانی که خبر را منتشر کرده بودند، صرفا به خاطر از قافله عقب نماندن این کار را کرده بودند، کاری که باعث شرمندگی رسانه‌های فرانسه شد.

بسیاری سعی کرده‌اند که مجددا با آرش تماس بگیرند و موضوع را از زبان خود بشنوند ولی تا به حال موفق نشده‌اند.

به هر ترتیب برای آرش آرزوی موفقیت می‌کنیم و امیدواریم در انتخاب‌های واقعی و مجازی آینده، بتواند روحیه خود را حفظ کند و موفق باشد.

منبع: تک‌کرانچ