مرد گوگلی و بارانی، تقویم و دوربین انسانی!

مرد گوگلی و بارانی، تقویم و دوربین انسانی!، اینها القابی هستند که به بعضی از اشخاص با حافظه شگفت‌انگیز داده است. در مورد بعضی از آنها شاید چیزهایی خوانده باشید، شاید هم نه.

حافظه، چیز عجیبی است، چه کسی بدش می‌آید که یک حافظه قوی داشته باشد و بدون زحمت زیاد محتویات کتاب‌ها را در ذهن داشته باشد؟!

1- مرد گوگلی: تصور کنید که قادر باشید هر چیزی را به یاد بیاورید و مغزتان مانند یک فرهنگ‌نامه نام‌ها، عکس‌ها، تاریخ‌ها و رویدادها عمل کند.

یک مرد ساکن ویسکانسین، به نام برد ویلیامز Brad Williams چنین توانایی حیرت‌انگیزی دارد و این توانایی او را مبدل به نسخه انسانی گوگل کرده است. حافظه این مرد به او امکان می دهد که هر رویداد و هر چیزی را که تجربه کرده است، به خاطر بیاورد.

این مرد 51 ساله به تازگی در برنامه تلویزیونی «صبح به خیر آمریکا» حضور پیدا کرده است و در مورد حافظه‌اش گفته است: «من برای خانواده‌ام، نوعی گوگل هستم.»

goolge man.jpg

به حافظه فراگیر برد ویلیمامز، اصطلاحا هایپرتیمزیا hyperthymesia گفته می‌شود. thymesis در یونانی به معنی به خاطر آوردن و حافظه است و «هایپر» پیشوندی است که معنی بیش می‌دهد، پس هایپرتیمزیا را شاید بتوانیم بیش‌حافظگی و یا چیزی شبیه آن ترجمه کنیم.

این مورد آنقدر جالب بوده است که دانشمندان مرکز مطالعه اعصاب دانشگاه کالیفرنیا، اسکن‌های مغز این مرد را مورد مطالعه قرار داده‌اند.

برادر برد ویلیامز -اریک- قصد دارد یک فیلم مستند با عنوان «فراموش‌نشدنی» در مورد او بسازد. در این فیلم مستند که هنوز تکمیل نشده است، از «برد» و یک فرد دیگر که از جستجوگر گوگل استفاده می‌کند، 20 سؤال پرسیده می‌شود. برد توانست به 18 سؤال از 20 سؤال به درستی جواب بدهد، آن هم 11 دقیقه زودتر از کسی که از جستجوگر گوگل استفاده می‌کرد!

2- تقویم انسانی: مورد دیگر یک خانم 40 ساله با نام مستعار AJ است که دو پژوهشگر مرکز الیزابت پارکر مدت‌ها در موردش تحقق کرده‌اند.

کافی است یک تاریخ به این زن بدهید بدهید تا او بگوید تا در آن تاریخ دقیقا چه کاری می‌کرده است و یا آن تاریخ چه روزی از هفته بوده است و یا چه حادثه مهمی در آن روز به وقوع پیوسته است. همین موضوع سبب شد که دوستانش به او لقب تقویم انسانی بدهند.

بر خلاف افرادی که که برای افزودن بر ظرفیت حافظه خود از ابزارها و تکنیک‌های خاص افزایش حافظه مثل تداعی معانی استفاده می‌کنند، این خانم هیچ استفاده‌ای از این روش‌ها نمی‌کند.

البته حافظه زیاد خانم AJ منحصر به یاد آوردن حوادث و رویدادهای شخصی‌اش است و او در به خاطر سپردن چیزهایی غیرشخصی دشواری دارد.

3- دوربین انسانی: «استفان ویلشیر» یک نمونه از کسانی است که حافظه تصویری دارند. او که مبتلا به اختلالی به نام «درخودماندگی» یا «اوتیسم» است، لقب دوربین انسانی را گرفته است، کافی است او را سوار هلیکوپتر کنید و منظره هوایی یک شهر بزرگ مثل لندن او را به او نشان بدهید، او می‌تواند همه جزئیات شهر را بعد از پرواز، نقاشی کند!

یک فیلم جالب در مورد استفان در یوتیوب وجود دارد، در این فیلم استفان به شهر رم برده می‌شود و بعد از 3 روز گردش هوایی و به خاطر سپردن جزئیات همه اماکن باستانی این شهر، موفق می‌شود، منظره دقیقی و پانورامایی از شهر را روی کاغذ عریضی طراحی کند.

vlcsnap-551211.jpg

«دانشمندهای در خود مانده» به اشخاصی اطلاق می‌شود که مبتلا به اوتیسم یا اختلال در خودماندگی هستند و با وجود اختلال تکامل ذهنی دارند، توانایی‌های فکری غیرعادی از خود نشان می‌دهند، آنها با اینکه ضریب هوشی پایین‌تر از متوسط دارند ولی در یک یا دو زمینه، توانایی‌های شگرفی دارند مثلا حافظه زیادی دارند یا توانایی محاسباتی‌شان زیاد است یا در هنر و موسیقی استعداد زیادی از خود نشان می‌دهند.

4- دیدن رنگ اعداد: «دانیل تمت» Daniel Tammet مورد دیگری از بیماران مبتلا به اوتیسم است که توانایی‌های محاسباتی زیادی دارد. او نخستین فرزند از میان 9 فرزند پدر و مادرش بود که از طبقه متوسط جامعه بودند. وی کتاب خاطراتی دارد که در آن نوشته است در کودکی از بیماری‌های صرع، جابجایی حسی synesthesia و سندرم آسپرژر رنج می‌برده است.

11864188.jpg

به سبب اختلال جابجایی حسی، «تمت» اعداد را درست مثل رنگ‌ها تصور می‌کند. هر یک از اعداد برای او شکل، رنگ و بافت خاصی دارند. او بدون اینکه تلاش محاسباتی خاصی در ذهنش بکند، نتیجه محاسبات را می‌بیند. او حتی می‌تواند احساس کند که یک عدد «اول» است یا «مرکب». او عدد 289 را زشت می‌بیند، 333 را جذاب می‌یابد، عدد پی را زیبا می‌داند و 6 حس خاصی در او برنمی‌انگیزد!

تمت نه تنها تصور خود را اعداد به صورت زبانی بیان می‌کند، بلکه نقاشی‌های آب رنگی از هم از آنها از جمله عدد پی می‌کشد:

pi-landscape.jpg

کانال 5 انگلیس درسال 2000، مستندی در مورد تمت تهیه کرد با عنوان «پسری با ذهن باورنکردنی»، در این مستند می‌بنیم که تمت عدد پی را از بر می‌خواند و در عرض یک هفته زیان ایسلندی را که یادگیری‌اش بسیار دشوار است، فرا می‌گیرد.

در این مستند نشان داده می‌شود که با او با «کیم پیک» همان کسی که فیلم مشهور فیلم بارانی بر اساس زندگی او ساخته شده، است ملاقات می‌کند. در یک صحنه پیک، تمت را در آغوش می‌گیرد و به او می‌گوید: «روزی مثل من بزرگ خواهی شد.»

این فیلم را ببنید: قسمت اول، قسمت دوم، قسمت سوم، قسمت چهارم، قسمت پنجم

تمت می‌تواند عدد پی را تا پبش از 22 هزار عدد اعشار در عرض 5 ساعت از حفظ بخواند و به 11 زبان زنده دنیا صحبت کند.

او در بسیاری از برنامه‌های مشهور تلویزونی مثل «60 دقیقه» و یا Late Show دیوید لترمن حضور پیدا کرده است.

سایت اختصاصی دانیل تمت

5- کیم پیک - مرد بارانی: کیم پیک 56 ساله یکی دیگر از افرادی است که در عین داشتن مشکلات ذهنی و تکاملی، توانایی‌های اعجاب‌برانگیزی دارند. بر اساس شخصیت او کاراکتر «ریموند ببیت» در فیلم مشهور مرد بارانی ساخته شد، فیلمی که برنده 4 اسکار بهترین هنرپیشه نقش اصلی(داستین هافن)، بهترین کارگردانی، بهترین تصویربرداری و بهترین فیلمنامه شد.

hofmann.jpg

کیم پیک در هنگام تولد مبتلا به بیماری به نام ماکروسفالی یا بزرگی مغز بود که به مخچه‌اش صدمه وارد آورد و باعث شده بود جسم پینه‌ای corpus callosum نداشته باشد. طبق مقاله ویکی‌پدیا، بر خلاف عقیده رایج او مبتلا به اوتیسم نیست و نقایص تکاملی دیگر موجب مشکلات و همچنین حافظه باورنکردنی‌اش شده است.

پدرش به یاد می‌آورد که از 15 ماهگی نشانه‌های حافظه زیاد او در او مشاهده شد. او می‌تواند در عرض یک ساعت یک کتاب را تمام کند و 98 درصد محتویاتش را به خاطر بسپارد. مغز او یک کتابخانه بزرگ محسوب می‌شود چرا که حدود 12 هزار کتاب را به حافظه سپرده است و اطلاعات خام زیادی در مورد ادبیات، جغرافیا، اعداد و ورزش به خاطر دارد.

با این همه، او در تست‌های روانشناسی، ضریب هوشی پایین طبیعی دارد، تا 4 سالگی نتوانسته بود راه برود، نمی‌تواند تکمه‌های پیراهنش را ببندد و در دریافتن معنی ضرب‌المثل‌ها و استعارات مشکل دارد.

در سال 1984 یک فیلمنامه‌نویس به نام بری مارو Barry Morrow با پیک، در آرلینگتون تگزاس ملاقات کرد که حاصل این دیدار، فیلم مرد بارانی شد که در سال 1988 به روی پرده سینما آمد.

البته در این فیلم نشان داده می‌شود که داستین هافمن، ایفاگر نقش «ریموند»، مبتلا به بیماری اوتیسم است. داستین هافمن برای بازی در نقش مرد بارانی، با پیک و شمار دیگری از بیماران مبتلا به اوتیسم ملاقات کرد تا بتواند با حالات روحی آنها بهتر آشنا شود و بهتر در قالب نقش فرو برود. جالب است بدانید «بری مارو»، اسکارش را به پیک هدیه کرده است.

کیم پیک از نشان دادن توانی‌هایش به افراد غریبه لذت می‌برد. او دوست دارد یک بازی تقویم با آنها بکند، به این صورت که به آنها نشان بدهد، در کدام روز هفته به دنیا آمده‌اند، یا اینکه در زمانی که به دنیا آمدند، در دنیا چه اخباری مهمی بودند.

در سال 2004، دانشمندان ناسا، آقای پیک را مورد بررسی سی‌تی اسکن و MRI قرار دادند و یک نقشه سه‌بعدی از مغز او تهیه کردند.

در مورد کیم پیک هم فیلم جالبی در یوتیوب وجود دارد: قسمت اول، قسمت دوم، قسمت سوم، قسمت چهارم، قسمت پنجم