اول: نمی‌دانم این چه رسمی است که ما ایرانی‌ها داریم! در حالی که در کشورهای دیگر روزنامه‌های ویژه‌نامه‌هایی برای روزهای تعطیل مراجعه می‌کنند و حتی بعضی از نشریات و روزنامه‌ها تنها در روز تعطیل آخر هفته منتشر می‌شوند، روزنامه‌های ایرانی و حتی نشریات آنلاین در این روزها تعطیل هستند.
حالا خدا نکند، روز تعطیل از یک روز بیشتر شود، ده‌ها خبر سیاسی و ورزشی و اجتماعی به آسانی هر چه تمام‌تر کاملا بیات می‌شوند.
مثلا در مورد همین ترور خانم بوتو، دیگر جذابیت خبری مسئله برای نشریاتی که فردا منتشر می‌شوند، کاملا از بین رفته است، دیگر این نشریات با وجود اینترنت می‌خواهند چه چیزی را کار کنند؟ هر چه عکس بود که وبلاگ‌ها و سایت‌های خبری انگلیسی منتشر کردند، ویدئوها را هم که دیدیم، تفسیرها و حدس و گمان‌ها را هم که عمدتا خواندیم، می‌ماند تحلیل خبر که آن هم با توجه به همسایه بودن ایران و پاکستان، نمی‌شود، بی‌پروا نوشت و منتشر کرد!
شما هیچ جایی از دنیا را سراغ دارید که همه نشریاتش دو هفته تمام در سال کاملا تعطیل باشند؟!
حالا جالب این است که وبلاگستان هم در روزهای تعطیل دچار سکته می‌شود، اگر احیانا در روزهای تعطیل به سوژه خوبی برخوردید، اصلا منتشرش نکنید.
حالا من مانده‌ام، این رکود نسبی روزهای تعطیل وبلاگستان چطور برای خودم توجیه کنم؟ آیا بلاگرها همه مسافرت می‌روند؟ آیا کل روز را می‌خوابند؟ آیا دچار افسردگی حاد وبلاگی می‌شوند؟ آیا در روز تعطیل وقت کمتری از روزهای کاری دارند و فرصت وب‌گردی در روزهای دیگر بیشتر است؟
دوم: این تبلیغ فلشی که داشتم، این یکی دو روزه مشکل پیدا کرده بود و بازدیدکنندگان ری‌دایرکت می‌شدند، به سایت تبلیغ‌دهنده! شرمنده، فعلا موقتا تبلیغ را برداشتم. از دوستانی که مشکل را به من اطلاع دادند، ممنونم.
khili bahal bod merci az webloge ghashanget